Met de aanhoudende groei van het aantal zzp’ers ontvouwt zich een gig economy, waarin tijdelijke inhuur de norm is. Banen maken plaats voor projecten: zelfstandige ondernemers vervangen vaste medewerkers. Digitale platforms versnellen dit proces door vraag en aanbod te matchen tegen lage transactiekosten. Individuele competenties worden gekoppeld aan specifieke eisen voor een project. Dit heeft niet alleen betrekking op commodities, zoals een taxirit via Uber. Het gaat ook verder dan de relatief eenvoudige klus voor de loodgieter via Werkspot. Met kwalitatief goede data van opdrachtgever en opdrachtnemer, gecombineerd met slimme algoritmes, zijn straks ook de organisatieadviseur, accountant en advocaat aan de beurt.
‘The gig economy is the biggest change in the American workforce in over a century’.
(Robert Reich, voormalig secretary of labor van de VS)
Wat betekent deze ontwikkeling voor de verhouding tussen mens, werk en organisatie in onze maatschappij? Heeft hedendaagse organisatie nog wel toegevoegde waarde in de gig economy? En hoe ziet een samenleving eruit waarin het ieder voor zich is?